Medycyna i antybiotyki

Podwójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane placebo badania (RCT) pokazują, że beta-blokery zwiększają frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) i zmniejszają zachorowalność i śmiertelność u szerokiego zakresu pacjentów ze zmniejszoną LVEF w rytmie zatokowym.1,2 Do niedawna międzynarodowe wytyczne dotyczące niewydolności serca rozpoznają dwa fenotypy lewej komory; niewydolność serca ze zmniejszoną LVEF (HFrEF) lub zakonserwowaną LVEF (HFpEF) .3,4 Wartości dla LVEF są stale dystrybuowane, ale dokładność pomiaru jest niedoskonała; różnice do 10% dla indywidualnego pacjenta można przypisać błędowi pomiaru5, a zatem dokładne punkty cięcia LVEF nie mogą wiarygodnie odróżnić fenotypów. Niedawno Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne (ESC) zasugerowało, że powinien istnieć trzeci fenotyp pośredni, zwany frakcją wyrzutową o średnim zakresie (HFmrEF, 40-49%), co pozwoli uzyskać wyraźny rozdział pomiędzy HFrEF (<40%) i HFpEF (≥ 50%) .4 Te wytyczne sugerują, że dopóki nie będzie dostępnych więcej informacji, pacjenci z HFmrEF powinni być leczeni podobnie do tych z HFpEF, dla których nie wykazano żadnej poprawy umieralności.Podwójnie ślepe, randomizowane, kontrolowane placebo badania (RCT) pokazują, że beta-blokery zwiększają frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) i zmniejszają zachorowalność i śmiertelność u szerokiego zakresu pacjentów ze zmniejszoną LVEF w rytmie zatokowym.1,2 Do niedawna międzynarodowe wytyczne dotyczące niewydolności serca rozpoznają dwa fenotypy lewej komory; niewydolność serca ze zmniejszoną LVEF (HFrEF) lub zakonserwowaną LVEF (HFpEF) .3,4 Wartości dla LVEF są stale dystrybuowane, ale dokładność pomiaru jest niedoskonała; różnice do 10% dla indywidualnego pacjenta można przypisać błędowi pomiaru5, a zatem dokładne punkty cięcia LVEF nie mogą wiarygodnie odróżnić fenotypów. Niedawno Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne (ESC) zasugerowało, że powinien istnieć trzeci fenotyp pośredni, zwany frakcją wyrzutową o średnim zakresie (HFmrEF, 40-49%), co pozwoli uzyskać wyraźny rozdział pomiędzy HFrEF (<40%) i HFpEF (≥ 50%) .4 Te wytyczne sugerują, że dopóki nie będzie dostępnych więcej informacji, pacjenci z HFmrEF powinni być leczeni podobnie do tych z HFpEF, dla których nie wykazano żadnej poprawy umieralności.
Beta-blokery w Heart Failure Collaborative Group (BB-meta-HF) zostały stworzone w celu zebrania indywidualnych danych pacjentów (IPD) z głównych badań RCT dotyczących niewydolności serca, porównujących beta-blokery i placebo w celu rozwiązania kluczowych problemów w odpowiednich podgrupach pacjentów.6 Większość, ale nie wszystkie z tych badań rekrutowały pacjentów z LVEF ≤35% głównie w rytmie zatokowym; IPD daje szansę na zestawienie wysokiej jakości danych z podwójnie ślepych prób na mniejszej liczbie pacjentów z wyższą LVEF, gdzie skuteczność beta-blokerów jest niepewna. Dlaczego beta-blokery wydają się nieskuteczne u pacjentów z niewydolnością serca i współistniejącym migotaniem przedsionków (AF), 2,7,8 i czy jest to prawdziwe niezależnie od LVEF, jest również niejasne. W tym artykule badamy wpływ beta-blokerów na LVEF i rokowanie, stratyfikowane zgodnie z wyjściową LVEF i rytmem serca.
Metody
Beta-blokery w grupie niewydolności serca (BB-meta-HF) obejmują wiodących badaczy z odpowiednich badań, przy wsparciu czterech firm farmaceutycznych, które je przeprowadziły (AstraZeneca, GlaxoSmithKline, Merck Serono i Menarini). Ten raport został przygotowany zgodnie z zalecanymi pozycjami raportowania dla przeglądów systematycznych i metaanaliz (PRISMA) z wytycznymi dotyczącymi IPD, 9 i został prospektywnie zarejestrowany w Clinicaltrials.gov (NCT0083244) oraz w bazie danych systematycznych przeglądów PROSPERO (CRD42014010012) .10
Kryteria kwalifikacji i wyszukiwania
Szczegółowe uzasadnienie i metody zostały wcześniej opublikowane.1,6,7 Tylko niekompatybilne badania kontrolowane placebo kwalifikowały się do rekrutacji> 300 pacjentów, z planową obserwacją> 6 miesięcy i wyraźnym raportowaniem śmiertelności. Wszystkie próby uzyskały odpowiednią aprobatę etyczną.
Uwzględniono jedenaście badań, które stanowią 95,7% kwalifikujących się uczestników rekrutowanych w RCT na podstawie systematycznego przeglądu literatury: badanie porażenia niewydolnością serca australijskiego / nowozelandzkiego (ANZ), 11 badanie przedubożenia beta-blokera (BEST), 12 badanie Carvedilol Kontrola przeżycia podczas badania dysfunkcji LV (CAPRICORN), 13 Badanie odwróconego niedokrwienia wywołanego przez karwedylen w okresie hibernacji: badanie Marker of Success (CHRISTMAS), 14 badanie niewydolności serca (BISoprolol) (CIBIS I), 15 badanie niewydolności serca Bisoprolol II (CIBIS-II ), 16 badań kliniczno-losowego skumulowanego przeżycia z użyciem karwedilolu (COPERNICUS), 17 badań z użyciem metoprololu w idiopatycznym badaniu z kardiomiopatią rozszerzoną (MDC), 18 badań z randomizowaną interwencją metoprololu CR / XL w zastoinowej niewydolności serca (MERIT-HF), 19 Wpływ interwencji Nebiwololu na wyniki i rehospitalizację u seniorów z niewydolnością serca (SENIORS), 20 i programu niewydolności serca w Stanach Zjednoczonych (US-HF) .21
Wszystkie zawarte badania miały niskie ryzyko błędu, co określono przy użyciu narzędzia Cochrane Collaborations Risk of Bias.22
Zbieranie danych i integralność danych poszczególnych pacjentów
Opublikowano standardowy formularz wniosku o dane, aby uzyskać IPD z każdego badania, wraz z wynikami wyszukiwania i danymi demograficznymi poszczególnych osób.6 IPD uzyskano dla wszystkich 11 badań zidentyfikowanych w systematycznym przeglądzie, a dane pozyskano z oryginalnych plików źródłowych dostarczonych przez farmaceutyk firmy i prowadzący śledczy. Wszystkie dane zostały sprawdzone w różnych próbnych bazach danych i porównane z opublikowanymi raportami. Rozbieżności, niespójności i niekompletne dane zostały sprawdzone w stosunku do oryginalnych formularzy zgłoszeń przypadków i dokumentacji próbnej w celu zapewnienia integralności IPD. Wszystkie 11 próbnych baz danych zostały następnie zharmonizowane zgodnie ze standardowym formularzem wniosku o dane, aby dopasować charakterystykę pacjenta i wyniki wszystkich badań. Ze względu na niewielką ilość brakujących danych dla odpowiednich zmiennych towarzyszących, imputacji nie wykonano.
[więcej w: olx zakopane, krynica zdrój uzdrowisko, wirus bostoński wikipedia ]

Baselga i jego współpracownicy (wydanie 12 stycznia) podają, że w badaniu klinicznym Pertuzumab i Trastuzumab (CLEOPATRA, ClinicalTrials.gov number, NCT00567190) badanie z udziałem pacjentów z przerzutowym rakiem piersi z receptorem 2 ludzkiego czynnika wzrostu (HER2) otrzymujących pierwszy Terapia liniowa, dodanie pertuzumabu do docetakselu i trastuzumabu wiązało się z 6-miesięcznym wydłużeniem przeżycia wolnego od progresji. Pertuzumab, rekombinowane humanizowane przeciwciało monoklonalne wiążące się z domeną dimeryzacyjną HER2, zapobiega dimeryzacji HER2 z innymi receptorami HER (HER3, HER1 i HER4), szczególnie z HER3.2 Chiu i in. donoszono, że nadekspresja HER3 została zidentyfikowana w 10,0% guzów u pacjentów z rakiem sutka w jednym randomizowanym badaniu i może być klinicznie znaczącym markerem zmniejszonego przeżycia u takich pacjentów.3 W innym randomizowanym badaniu fazy 2, Makhija i in. stwierdzili, że niskie poziomy HER3 korespondowały z po zytywną odpowiedzią na pertuzumab u pacjentów z opornym na platynę rakiem jajnika.4 Na tej podstawie interesujące byłoby poznanie rozkładu nadekspresji HER3 wśród grup w badaniu CLEOPATRA, ponieważ ta zmienna mogła mieć wpłynęły na wyniki tego badania. Nadekspresja HER3 może być przydatnym wskaźnikiem do przewidywania, którzy pacjenci najprawdopodobniej skorzystają z pertuzumabu.
Mehmet AN Åžendur, MD
Sercan Aksoy, MD
Nurullah Zengin, MD
Ankara Numune, szpital edukacyjny i badawczy, Ankara, Turcja
com.tr
Nie zgÅ‚oszono żadnego potencjalnego konfliktu interesów zwiÄ…zanego z tym pismem. Czytaj dalej →