Medycyna niekonwencjonalna w Stanach Zjednoczonych – rozpowszechnienie, koszty i wzorce użycia

Niekonwencjonalne, alternatywne lub nieortodoksyjne terapie są trudne do zdefiniowania, ponieważ obejmują szerokie spektrum praktyk i przekonań. Tak jak Murray i Rubel napisali: Wiele osób jest dobrze znanych, inne są egzotyczne lub tajemnicze, a niektóre są niebezpieczne 1. Z socjologicznego punktu widzenia terapia niekonwencjonalna odnosi się do praktyk medycznych, które nie są zgodne ze standardami społeczności medycznej2. Tutaj definiujemy niekonwencjonalne terapie jako interwencje medyczne, które nie są szeroko nauczane w amerykańskich szkołach medycznych lub ogólnie dostępne w amerykańskich szpitalach. Przykłady obejmują akupunkturę, chiropraktykę i masażoterapię. Badania oparte na próbkach w ograniczonych obszarach geograficznych sugerują, że stosowanie niekonwencjonalnej terapii jest powszechne3-5. W szczególności niekonwencjonalne terapie są często stosowane przez pacjentów z rakiem, 6-11 artretyzmem, 11-13 przewlekłym bólem pleców, 3,14 zespołem nabytego niedoboru odporności, 15 zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, 16,17 przewlekłą niewydolnością nerek, 18 i zaburzeniami jedzenia19. Niewiele jednak wiadomo o ogólnej częstości występowania, kosztach i schematach stosowania niekonwencjonalnej terapii w Stanach Zjednoczonych1,20.
Aby pogłębić naszą wiedzę na temat stosowania niekonwencjonalnej terapii, przeprowadziliśmy ogólnokrajową ankietę telefoniczną poświęconą 16 interwencjom, które na podstawie badań pilotażowych okazały się reprezentatywne dla niekonwencjonalnych terapii stosowanych powszechnie w Stanach Zjednoczonych. Nasze badanie skupiło się na następujących pytaniach: Jaki jest zakres zastosowania niekonwencjonalnej terapii w Stanach Zjednoczonych. Ile wydawane jest rocznie na te terapie, w tym płatności out-of-pocket i innych firm. Jakie czynniki socjodemograficzne odróżniają użytkowników niekonwencjonalnej terapii od nieużytkowników. W jakich schorzeniach ludzie najczęściej stosują niekonwencjonalną terapię. I do jakiego stopnia lekarze są odpowiedzialni lub świadomi stosowania niekonwencjonalnej terapii przez swoich pacjentów.
Metody
Próba
Badanie przeprowadziliśmy telefonicznie między 18 stycznia a 7 marca 1991 r. Próbkę wybrano przy pomocy wybierania losowego21. Ogranicziliśmy uprawnienia do osób mówiących po angielsku, w wieku 18 lat lub starszych, u których upośledzenie funkcji poznawczych lub fizycznych nie przeszkodziło w zakończeniu wywiadu. Ankietę zaprojektowaliśmy z docelową próbą 1500. Przyjmując szacunkową częstość stosowania niekonwencjonalnej terapii od 10 do 50 procent, obliczyliśmy, że 1500 wywiadów powinno dawać szacunkowe wskaźniki rozpowszechnienia z 95-procentowymi przedziałami ufności wynoszącymi od 2 do 3%.
Z początkowej próbki 5158 numerów telefonów, 38 procent nie było pracy, a 13 procent nie zostało przypisanych do gospodarstw domowych. Zadeklarowaliśmy, że 221 respondentów nie kwalifikuje się, ponieważ nie mówili po angielsku (97), z powodu niezdolności poznawczej lub fizycznej (96) lub z powodu chwilowej niedostępności (28). Spośród pozostałych 2295 kwalifikujących się respondentów 1539 ukończyło rozmowę, 653 odmówiło udziału (81 z nich, zanim mogliśmy ustalić uprawnienia), a 103 rozpoczęło rozmowę, ale zostało zatrzymane przed wypełnieniem wszystkich pytań. Liczby te odpowiadają 67% ogólnej odpowiedzi respondentów. Tylko jeden respondent na gospodarstwo domowe kwalifikował się do przesłuchania
[przypisy: ekstrakt z granatu, szczepionka podjednostkowa, piperine forte ]