Skuteczność endarterektomii tętnicy szyjnej w przypadku bezobjawowego zwężenia tętnicy szyjnej ad 5

Odzyskiwanie czynnościowe obserwowano we wszystkich tych uszkodzeniach nerwowych i nie było trwałej niepełnosprawności. Pooperacyjne niedociśnienie wystąpiło u 5,2% pacjentów, a nadciśnienie tętnicze w 25,1%, z których wszystkie były leczone farmakologicznie. Cztery niezakończone zgonem zawały mięśnia sercowego (u 1,9% pacjentów) wystąpiły w okresie pooperacyjnym. Te komplikacje operacyjne zostały wcześniej zgłoszone10. Wskaźnik trwałego udaru mózgu i śmierci w ciągu 30 dni po randomizacji wynosił 4,7 procent w grupie chirurgicznej, gdy powikłania arteriograficzne zostały przypisane do grupy chirurgicznej. Natomiast w ciągu pierwszych 30 dni po przydzieleniu pacjentów do grupy medycznej nastąpiła jedna śmierć z powodu samobójstwa (0,4 procent) i dwa zdarzenia neurologiczne (0,9 procent): jeden ciągły udar i jedno przemijające zdarzenie niedokrwienne. Śmierć samobójcą została włączona do analizy zgonów w grupie medycznej.
Wydarzenia neurologiczne
Tabela 3. Tabela 3. Częstość występowania neurologicznych punktów końcowych dla zdarzeń o charakterze Ipsilateralnym i Kontralateralnym. Tabela 4. Tabela 4. Częstość występowania neurologicznych punktów końcowych tylko w przypadku zdarzeń IPS. Wyniki przedstawiono w Tabeli 3 dla wszystkich zdarzeń neurologicznych, kontralateralnych i jednostronnych. Zaobserwowano 84 zdarzenia – 27 (12,8 procent) w grupie chirurgicznej i 57 (24,5 procent) w grupie medycznej. Stanowiło to bezwzględne zmniejszenie ryzyka o 11,6 procent (P <0,002) i względne ryzyko (dla grupy chirurgicznej w stosunku do grupy medycznej) 0,51 (przedział ufności 95 procent, 0,32 do 0,81). Wyniki tylko dla zdarzeń ipsilateralnych pokazano w Tabeli 4. Było 65 takich zdarzeń - 17 (8,0 procent) w grupie chirurgicznej i 48 (20,6 procent) w grupie medycznej. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wyniosło 12,6% (P <0,001), a względne ryzyko 0,38 (przedział ufności 95%, 0,22 do 0,67). Analiza ipsilateralnych zdarzeń neurologicznych w grupie medycznej wykazała 24 zdarzenia dla stenozy od 50 do 75 procent (12 uderzeń, 7 przejściowych ataków niedokrwiennych i 5 epizodów przejściowej ślepoty jednoogniskowej, 19,2 procent pacjentów) i 24 zdarzenia dla stenoz 76 do 99 procent (10 uderzeń, 8 przejściowych udarów niedokrwiennych i 6 epizodów przejściowej ślepoty jednoogniskowej, 22,4 procent pacjentów) (P nieistotne).
Spośród 45 uderzeń po stronie ipsilateralnej lub kontralateralnej (tab. 3), 32 były po stronie ipsilateralnej (tabela 4) – 10 (4,7 procent) w grupie chirurgicznej i 22 (9,4 procent) w grupie medycznej. Udary te wystąpiły jako pierwsze neurologiczne zdarzenia bez wcześniejszych przemijających ataków niedokrwiennych. Różnice w częstości występowania samego udaru sugerowały preferencję w leczeniu chirurgicznym (p <0,06). Jednakże, gdy cztery grupy zgonów okołooperacyjnych (1,9 procent) i trzy udary związane z arteriografią (0,4 procent) zostały przypisane do grupy chirurgicznej, nie było istotnej różnicy między leczeniem chirurgicznym a leczeniem samego udaru. Każdemu z 45 uderzeń przypisano punkt ciężkości przez Komitet ds. Punktów Końcowych, stosując skalę nasilenia udaru przyjętą w poprzednim badaniu klinicznym11. Średnie wyniki wynosiły 3,6 dla grupy chirurgicznej i 4,1 dla grupy medycznej (P nieistotne).
Częstość występowania ipsilateralnych zdarzeń neurologicznych u pacjentów, u których w przeszłości wystąpiły zdarzenia z objawami kontralateralnymi po wejściu (32 procent pacjentów w badaniu) wynosiła 9,0 procent w grupie chirurgicznej i 23,4 procent w grupie medycznej (p <0,04), u krewnych ryzyko 0,38 (przedział ufności 95%, od 0,16 do 1,01) [patrz też: choroba bostońska wikipedia, darmowe leki po 75 roku życia, olx zakopane ]