Wczesne leczenie ostrego żółciowego zapalenia trzustki za pomocą endoskopowej papillotomii czesc 4

Kamienie usunięto z powodzeniem za pomocą endoskopowej papillotomii u pięciu pacjentów z kamieniami z ampułką lub wspólnym przewodem żółciowym, ale zabieg był skomplikowany z powodu krwotoku u szóstego pacjenta, a ona zmarła z powodu ropnia trzustkowego. Stan dwóch pacjentów, u których nie powiodło się ERCP i jednego z sześciu pacjentów z samymi kamieniami woreczka żółciowego, nadal się pogarszał, a laparotomia ujawniła obecność wspólnych żółciowych kamieni. Wszyscy trzej pacjenci zmarli po operacji. Czterech pacjentów z prawidłowymi cholangiogramami również zmarło; obecność kamieni została wykluczona podczas laparotomii lub autopsji we wszystkich czterech. Analiza zachorowalności i śmiertelności
Tabela 3. Tabela 3. Komplikacje i śmiertelność wewnątrzszpitalna wśród pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki, według grupy leczenia i przewidywanej ciężkości choroby. Powikłania wystąpiły u 17 pacjentów (18 procent) przydzielonych do otrzymywania awaryjnego ERCP, a 28 pacjentów (29 procent) otrzymało leczenie zachowawcze (P = 0,07), przy ogólnej wskaźnikach zgonów odpowiednio 5 procent i 9 procent (Tabela 3). Gdyby rozważano tylko pacjentów z kamieniami żółciowymi (kamień znajdujący się w dowolnej części dróg żółciowych), wskaźnik zachorowalności w grupie poddanej awaryjnemu ERCP (10 z 64 pacjentów, 16 procent) był znacznie niższy niż w grupie zachowawczej- grupa terapeutyczna (21 z 63 pacjentów, 33 procent, P = 0,03). Śmiertelność była również niższa w grupie, która przeżyła awaryjny ERCP (2 procent vs. 8 procent, P = 0,09).
Tabela 4. Tabela 4. Komplikacje i zgony u 195 pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki, zgodnie z przewidywaną ciężkością choroby i umiejscowieniem kamieni. Wskaźniki zachorowalności i śmiertelności analizowano pod względem ciężkości choroby przewidywanej na podstawie stężenia mocznika i glukozy przy przyjęciu, lokalizacji kamienia i rodzajów powikłań ostrego zapalenia trzustki (Tabela 4). Nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania powikłań lokalnych (10 z 97 pacjentów, którzy przeszli awaryjną ERCP w porównaniu z 12 z 98 pacjentów, którzy otrzymali leczenie zachowawcze) lub komplikacji ogólnoustrojowych (10 z 97 pacjentów w porównaniu z 14 z 98 pacjentów), ale częstość występowania żółciowej posocznicy była istotnie niższa w grupie, która przeszła awaryjny ERCP niż w grupie, która otrzymała leczenie zachowawcze (0 z 97 pacjentów w porównaniu z 12 z 98 pacjentów, P = 0,001). Różnica w częstości występowania żółciowej posocznicy wśród pacjentów, u których przewidywano łagodne zapalenie trzustki, nie była znacząca (0 z 56 pacjentów w grupie, która otrzymała ERCP w porównaniu z 4 z 58 pacjentów w grupie, którzy otrzymali leczenie zachowawcze, P = 0,14 ), ale różnica była istotna wśród osób, u których przewidywano ciężkiego zapalenia trzustki (0 z 41 pacjentów w porównaniu z 8 z 40 pacjentów, p = 0,008). U wszystkich pacjentów z posocznicą żółciową występowały uporczywe kamienie podścieliska lub powięziowo-żółciowe. Gdy wyniki analizowano za pomocą systemu punktacji Ransona6 w celu przewidywania ciężkości choroby, stopień zgodności nasilenia choroby z wynikami uzyskanymi przy użyciu mocznika i glukozy przy przyjęciu wynosił 71 procent
[przypisy: choroba bostońska objawy, kosmetyczka dla mężczyzn, megamed bełchatów ]