Wieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane badanie deksametazonu pod kątem zapalenia oskrzelików ad

W raporcie z 2003 r. Opublikowanym przez Agencję ds. Badań i jakości opieki zdrowotnej (AHRQ) 5 stwierdzono, że nie ma dowodów na to, że pojedynczy lek może być zalecany do leczenia zapalenia oskrzelików i wezwano do rygorystycznie zaprojektowanej i odpowiednio środki do włączenia deksametazonu. Celem naszych badań było określenie skuteczności pojedynczej dawki doustnego deksametazonu u niemowląt z umiarkowanym do ciężkiego zapaleniem oskrzelików. Metody
Pacjenci
Badanie przeprowadziliśmy w 20 oddziałach ratunkowych Sieci Badań Stosowanych Pediatrycznego Pogotowia Ratunkowego (PECARN) 22 podczas sezonu bronchiolitis (od listopada do kwietnia) od 2 stycznia 2004 r. Do 30 kwietnia 2006 r. Planowane daty rozpoczęcia i zakończenia były takie same dla wszystkich centra. Instytucjonalne rady ds. Przeglądu we wszystkich ośrodkach zatwierdziły badanie. Pisemną świadomą zgodę uzyskano od rodzica lub opiekuna każdego niemowlęcia objętego badaniem.
Tabela 1. Tabela 1. Skale świszczącego oddechu i wciągania dla oceny ryzyka niewydolności oddechowej (RDAI). Do badania włączono niemowlęta w wieku od 2 do 12 miesięcy, którzy zostali przywiezieni na oddział ratunkowy z pierwszym epizodem zapalenia oskrzelików, określanym jako świszczący oddech (bez wcześniejszego zapalenia oskrzelików, świszczącego oddechu lub astmy i bez stosowania leków rozszerzających oskrzela przed obecną chorobą), w ciągu 7 dni po początek objawów. Ponadto, epizod musiał być umiarkowany lub ciężki, jak określono przez wynik na karcie oceny zagrożenia oddychania (RDAI) 23 z 6 lub więcej (w skali od 0 do 17, z wyższymi wynikami wskazującymi na cięższe objawy ze strony układu oddechowego) (tabela 1). Wykluczono niemowlęta z wcześniejszą niepożądaną reakcją na deksametazon, znaną chorobę serca lub płuc, przedwczesne porody (zdefiniowane jako poród przed 36 tygodniem ciąży), immunosupresję lub niedobór odporności, leczenie kortykosteroidami w ciągu ostatnich 14 dni, aktywną ospę wietrzną lub niedawne narażenie na ospę wietrzną lub niezdolność rodzica lub opiekuna do mówienia po angielsku lub hiszpańsku. Krytycznie chore dzieci również zostały wykluczone.
Niemowlęta badano pod kątem kwalifikowalności w czasie, gdy był dostępny asystent badawczy i klinicysta (wydział pomocy doraźnej, lekarz lub pielęgniarka). W każdym ośrodku przechowywano zapis wszystkich skrytykowanych niemowląt, w tym także tych, którzy przybyli, gdy personel badawczy był dostępny i którzy przeszli badanie przesiewowe, ale nie zostali zarejestrowani. Asystenci naukowi i wszyscy badani klinicyści otrzymywali coroczne szkolenia od prowadzących badania na miejscu w procedurach badawczych i ocenie punktowej układu oddechowego. Monitory witryny odwiedziły każdą witrynę podczas gromadzenia danych i po ich zakończeniu w celu audytu wszystkich zapisów dotyczących badań.
Przed przystąpieniem do badania klinicyści potwierdzili kliniczne zapalenie oskrzelików i określili czas trwania objawów oraz punkt RDAI. Asystenci naukowi lub klinicyści uzyskali historię medyczną od rodziców lub opiekunów na standardowym formularzu gromadzenia danych, który zawierał pytania o historię wyprysku u pacjenta, rodzinną historię astmy w najbliższej rodzinie oraz obecność palaczy lub zwierząt domowych w miejscu zamieszkania. Dom. U niemowląt z wypryskiem lub z wywiadem rodzinnym w kierunku astmy uznawano możliwą atopię i zgodnie z zaleceniem w raporcie AHRQ 5 w analizie traktowanych było jako określona podgrupa.
[podobne: hipotermia terapeutyczna, szpital jelenia góra rejestracja, rtg zęba cena ]