Związek między wrażliwością na insulinę a składem kwasów tłuszczowych fosfolipidów mięśni szkieletowych

Hiperinsulinemia, która odzwierciedla upośledzoną wrażliwość tkanki na działanie insuliny (oporność na insulinę), jest czynnikiem ryzyka wielu częstych zaburzeń1,2. Insulinooporność jest charakterystycznym objawem u pacjentów z cukrzycą insulinoniezależną, jest powszechna u osób o podwyższonym ryzyku wystąpienia tego typu cukrzycy, 3 i występuje również u osób z prawidłową tolerancją glukozy, 4 często w związku z otyłością, 2 nadciśnieniem tętniczym , 5 hiperlipidemii, 6 i choroba wieńcowa1,2. Postuluje się, że insulinooporność, poprzez kompensacyjną hiperinsulinemię, ma patogenną rolę w rozwoju tych zaburzeń. Mięśnie szkieletowe są głównym miejscem składowania glukozy za pośrednictwem insuliny8. Wiązanie insuliny z jej receptorami na błonach plazmy mięśniowej inicjuje kaskadę zdarzeń, których kulminacją jest transport glukozy do komórki, gdzie jest metabolizowany lub przechowywany jako glikogen9. Różnice w szybkości stymulowanej insuliną syntezy glikogenu w mięśniach stanowią większość różnic w wrażliwości na insulinę wśród zdrowych osób, 10 oraz upośledzenie tego szlaku jest również głównym czynnikiem wpływającym na insulinooporność u pacjentów z cukrzycą insulinoniezależną11. Chociaż wiele wiadomo na temat szlaków metabolizmu glukozy, czynniki molekularne, które pośredniczą w działaniu insuliny i powodują zmienność odpowiedzi insuliny na te szlaki, pozostają do wyjaśnienia.
Skład kwasów tłuszczowych w błonach jest jednym czynnikiem komórkowym, który może wpływać na działanie insuliny w mięśniach szkieletowych. Właściwości fizykochemiczne błon są w dużym stopniu zdeterminowane przez naturę kwasów tłuszczowych w dwuwarstwach fosfolipidów, co z kolei może wpływać na różne funkcje komórkowe, w tym na reaktywność hormonalną12. Zwiększenie zawartości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w błonach komórkowych w hodowanych komórkach zwiększa płynność błony, liczbę receptorów insuliny i działanie insuliny 13-16; Efekty odwrotne występują, gdy stężenie nasyconych kwasów tłuszczowych w błonach wzrasta15,17. U szczurów wytwarzających insulinooporność z dietą wysokotłuszczową oporność można zapobiec poprzez włączenie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych n-3 do diety, ale tylko w okolicznościach, w których wysoce nienasycone długołańcuchowe (22-węglowe) pochodne te kwasy tłuszczowe zostają włączone do fosfolipidowego składnika komórek mięśniowych18. U ludzi wrażliwość na insulinę była skorelowana ze stosunkiem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych n-6 do nasyconych kwasów tłuszczowych w fosfolipidach w surowicy19.
Badania te doprowadziły do hipotezy, że skład kwasów tłuszczowych fosfolipidów mięśni szkieletowych może wpływać na działanie insuliny i tym samym przyczyniać się do zmian wrażliwości na insulinę u ludzi. Aby przetestować tę hipotezę, przeprowadziliśmy dwa badania, w których zbadano skład kwasów tłuszczowych fosfolipidów mięśni szkieletowych w odniesieniu do oszacowań wrażliwości na insulinę.
Metody
Przebadaliśmy dwie grupy badanych, jedną złożoną z pacjentów z chorobą wieńcową (grupa 1) i jedną złożoną z osób zdrowych (grupa 2). Protokoły z badań zostały zatwierdzone przez instytucjonalną komisję etyczną, a wszyscy badani wyrazili pisemną zgodę.
Grupa
Grupa składała się z 27 pacjentów (20 mężczyzn i 7 kobiet) poddawanych planowej operacji pomostowania tętnic wieńcowych
[patrz też: szpital jelenia góra rejestracja, insuflacja żołądka wikipedia, kosmetyczka dla mężczyzn ]